En ik dacht: dit is precies wat we nodig hebben in leiderschap. Niet kleiner maken of temmen. Maar ruimte maken en groots durven zijn.

Vandaag ben ik 44 geworden. En hoe ouder ik word, hoe meer ik voel: ik weet wat ik wil en daar ga ik voor. Ik ben zichtbaar, niet omdat het moet, maar omdat het mag én omdat ik simpelweg mijn doelen wil behalen.
En eerlijk? Het kan me steeds minder schelen wat anderen ervan vinden.

Maar... zichtbaar leiderschap is niet alleen jezelf laten zien.
Het is ook de ander laten shinen, het podium gunnen.
Zonder cynisme, afgunst of ‘doe maar normaal’.

Want hoe meer mensen durven te spreken, te zingen en te dansen, hoe meer we elkaar optillen in plaats van onderuit halen.

Zichtbaar leiderschap is voor mij jezelf laten zien en uitspreken én anderen aanmoedigen dat ook te doen. En natuurlijk sta ik voor jezelf uitspreken vanuit expertise en visie, maar daar gaat het vandaag even niet om.

Vandaag is gewoon een feestje.
Waarop ik het podium pak vanuit dankbaarheid en blijheid.

En: wie gun jij vandaag het podium?

PS: wil je toch mij op het podium? ;-) https://lnkd.in/dfs8pq5